There we go!

16 februari 2017 - Port Alfred, Zuid-Afrika

*English version below!

De tijd is omgevlogen en het is inmiddels precies twee weken geleden dat ik ben vertrokken naar Zuid-Afrika voor 5 maanden.  

Donderdagochtend 2 februari vertrok ik naar Schiphol, om daar uitgezwaaid te worden door mijn familie en Ilse. Na een paar flinke knuffels ben ik samen met Tessa, Roos en Tamar het KLM vliegtuig ingestapt om naar Johannesburg te vliegen. Helaas loop ik nog steeds op krukken door mijn gestuntel in Nederland, maar tijdens het reizen was dit totaal geen nadeel aangezien we overal voorrang kregen en zelfs de rolstoelbegeleiding klaar stond waarna we het toch niet konden laten om even flink rond te crossen! Na een gezellige vlucht, vol met films en teveel eten, kwamen we na 11 uur aan in Johannesburg. We hadden het fantastische idee om geen hotel te boeken, want die 8 uur wachten kwamen we vast wel door.. Gezellig shoppen en wat eten stond in de planning. Helaas blijkt dat in Johannesburg er geen vluchten gaan ’s nachts en waren we samen met een paar verdwaalde toeristen de enige op het vliegveld.. tja en dan duurt 8 uur wachten toch best lang. Slapen was ook geen optie want we moesten alle bagage ophalen en opnieuw inchecken. Met een flink humeur zijn we weer het vliegtuig ingestapt en waren we naar een vlucht van 1,5 uur in Port Elizabeth! Bij het uitstappen kregen we al een flinke klap, want het was 30 graden en wij liepen nog in onze Nederlandse kleding, afgestemd op een temperatuur van -10. Gelukkig lag ons hotel op 100 meter afstand en daar zijn we gelijk ons bed ingedoken. ‘s Middags de eerste cocktail gedronken in de zon en lekker gegeten,  nog een nacht in het hotel verbleven en de volgende dag werden we opgepikt door Stenden met het busje om naar de campus in Port Alfred gebracht te worden!

Het busje was voorzien van een open aanhanger voor onze bagage. De chauffeur genaamd big Mac vertelde ons vrolijk dat we tijdens de twee uur durende tocht wel even moesten opletten of onze koffers wel bleven liggen want er was een kans dat er misschien een uit kon vliegen. Tijdens de rit zagen we giraffes, zebra’s en struisvogels en dat gaf ons meteen de eerste indruk van Afrika. Op de campus aangekomen kregen we de indeling van het huis. Tamar en ik delen een kamer in ‘Botmill’. Een groot huis met 25 kamers waar iedereen een kamer deelt met zijn tweeën en een eigen badkamer heeft. Het is 2 minuten lopen van school. Jammer genoeg had ik in mijn hoofd ook samen met Tessa en Roos in een huis te zitten maar die hebben het geluk om in een heerlijk huisje aan het strand te zitten een eindje verderop! Maar ook zonder ze, heb ik het prima naar mijn zin hier.

Maandag 6 februari begon school, de introductieweek. Rondleiding op de campus, kennismaken met de nieuwe studenten, wat een beetje overbodig is aangezien de helft van studenten uit Leeuwarden hetzelfde idee had om deze kant op te gaan. Ook hebben we de eerste week een tour gehad door het dorp. Alle voorzieningen hier liggen redelijk ver uit elkaar en de wegen zijn hier ook totaal niet vlak dus zolang ik nog met mijn krukken loop is de taxi hier mijn grootste vriend! De eerste dagen had ik vooral een goede indruk van Zuid-Afrika. Onze kamer is goed, uiteten hier is goed en goedkoop en de stranden zijn prachtig.

De donderdag van de introductieweek veranderde mijn indruk volledig. ’s Ochtends hadden we onze eerste les met onze klas en we werden meteen meegenomen naar de townships en kregen hier onze projecten uitgedeeld. Samen met 2 andere studenten heb ik twee projecten gekregen voor de aankomende 5 maanden. Het Ndinani Garden Project waar we aan de slag gaan met Rastar te helpen om de honger in de townships te verminderen en de inwoners zelfvoorzienend te maken. En het computerproject samen met John, om de onopgeleide inwoners computer cursussen te geven waardoor ze meer kans hebben op een baan. Twee projecten waar genoeg uitdaging in zit en waarvoor we meerder keren per week de townships ingaan om ze te bezoeken.

’s Middags hebben we met 3 busjes met studenten een volledige tour gekregen door de townships wat me wel op volledig andere gedachte heeft gebracht. Nog geen kilometer hier vandaag wonen duizenden mensen in kleine huizen, zonder stromend water en met vrijwel geen hygiëne. Varkens, geiten, koeien en honden met allerlei ziektes lopen overal doorheen. Wegen vol met afval, glas en vuil waar kindjes doorheen lopen zonder schoenen en ouders die hele dagen de vuilnisbelt afstruinen op zoek naar een beetje eten. Ook hebben we de projecten gezien waar Stenden zich voor in zet, ze hebben een dagopvang, het computercentrum, sponsoren verschillende projecten met kindercrèches en Stenden is op meerdere plekken in de Townships duidelijk aanwezig wat wel het gevoel geeft dat er iets gedaan wordt.

Verder nog even over port Alfred, we vullen de avonden hier vaak met bezoekjes aan de plaatselijke kroeg, er zijn er maar een paar en elke avond zit het er vol met Nederlandse studenten.

Ons eerste weekend hier wilden we nog niet te ver reizen, maar wel weg van de campus. Mede omdat hier geen borrels gedronken mogen worden;). We hebben met z’n achten een veel te overdreven luxe villa geboekt in Kenton-on-Sea inclusief 3 terrassen en een zwembad. Maar de prijzen liggen hier zo laag dat dit zelfs voor studenten te betalen is. Het was hier maar 30 kilometer vandaan en zijn er met twee gehuurde polo’s naartoe gecrosst en hebben een prima eerste weekend gehad!

Inmiddels is onze eerste echte schoolweek bijna afgelopen en merk ik dat ik nog wel even mijn best moet doen om in de stemming te komen. Mede door de temperaturen tussen de 28 en 35 graden heb ik nog niet heel veel zin gekregen om volledig voor school bezig te zijn. Gelukkig zitten we weinig in de lokalen, en zijn we meer bezig in de townships om onze projecten op te starten.

Morgen wordt mijn eerste bezoekje aan de Afrikaanse fysiotherapeut omdat mijn geduld op begint te raken en mijn knie er nog niet veel beter op is geworden. Wel probeer ik mee te doen met de meeste activiteiten en dit weekend gaan we zoals hier gezegd wordt, ‘het’ welkomst strand feest meemaken.

Een heel verhaal voor mijn eerste blog en ik hoop jullie nog veel vaker op deze manier op de hoogte te kunnen brengen, maar voor nu ga ik weer volop genieten van de Zon! Liefs.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Time passed by and it is now exactly two weeks ago that I changed Holland for South-Africa for 5 months.

Thursday morning the second of February I went to Schiphol, to say goodbye to my family and my friend Ilse. After a couple of hugs, I said goodbye and went to the plane with Tessa, Roos and Tamar to fly to Johannesburg. Unfortunately, I am still walking with my crutches because of the slipper I made back in Holland. Although, during the travel it was not a problem at all because they let us enter the airplane first and gave me a wheelchair service. After a flight of 11 hours we arrived in Johannesburg and we had to wait 8 hours until the next flight. We hoped that we could have some fun time at the airport by getting some food and visit several stores. Unfortunately we discovered that the flight schedule of Johannesburg airport stops at night time, so we were the only persons there together with a couple of lost tourists. Keeping this in mind, 8 hours will take longer than you think. Getting some sleep was not an option either, since we had to collect our bags and check-in again later for our next flight. Being grumpy and all we boarded our plane to Port Elizabeth, which was still a one and a half hour flight. We were having kind of a shock when getting of the plane, since it was 30 degrees outside and we still wore our Dutch clothes, based on a temperature of -10 degrees. Fortunately the hotel we booked was only 100 meters away from the airport and we could finally take a nap. In the afternoon we drank our first cocktail while the sun was shining and we had a really nice dinner. We slept another day at the hotel and the next day Stenden picked us up for transport to our school campus at Port Alfred.

The transportation bus had an open trailer behind it where all our luggage was stored. The driver, named Big Mac, told us that during the two hour drive we had to keep an eye out for our suitcases, since there could be a slight chance of losing one or two along the way. During the drive to Port Alfred we have seen giraffes, zebras and an ostrich, which gave us a first impression of Africa. When we arrived at the campus we received the rooms division of the several houses. Tamar and I are sharing a room at the “Botmill” house. This house has 25 rooms where everybody is sharing a room with two and has its own bathroom. It is only a two minute walk to the Stenden campus. Sadly we had hoped to also be in the same house as Tessa and Roos, but they are lucky to have a house next to the sea a little bit further. But also without them, I am having a great time.

Monday the 6th of February our introduction week at school began. We had a tour around the campus and we met new students, which was actually not really necessary since most of the students were from Stenden Leeuwarden. In the first week we also got a tour around town. Since all the facilities are kind of far away from each other and there are hills over here, the taxi service is my best friend at the moment.

The first few days I mainly had a good impression of South Africa. Our room is nice, getting out for dinner is also very nice and cheap, and the beaches are incredibly beautiful. On the Thursday of the introduction week my impression changed completely. In the morning we had our first class and we were taken into the townships immediately where our projects were handed out to us. Together with two other students we received two projects for the coming 5 months. The first one is the Ndinani Garden Project where we are working together with Rastar to help decrease hunger among the people in the townships and to make them self-sustaining. Our second projects is a computer project where we are working on together with John. The aim of this project is to give computer courses to uneducated inhabitants to increase their job opportunities. The two projects are really challenging and therefore we have to visit the townships a couple of times a week.

In the afternoon we had a township tour with 3 groups of students which really changed my mind. Not even a kilometre away from our campus thousands of people live in small houses without running water and a lack of hygiene. Pigs, goats, cows and dogs are walking around the townships which are all carrying several diseases with them. Roads are full with garbage, glass and dirt where children are walking without any shoes, and parents are searching for food within the garbage dump all day long. Besides this, we also have seen and visited several projects of Stenden, like a day care, a computer centre and they are also sponsoring several projects within the townships. There is clearly seen that Stenden is involved and that what is done is really helpful.

Furthermore about Port Alfred, we mostly spend our evening in the local bar, which is visited by all the Dutch students together with some locals.

Our very first weekend we didn’t want to travel too far, but we wanted to go off campus, also because of the fact that we can’t drink any alcohol on campus. We rented a luxurious villa with 8 people in Kenton-on-Sea, which included 3 terraces and a swimming pool. Prices are relatively low so even students can afford to pay this. Kenton-on-Sea is only 30 kilometres away and we rented two cars to drive over there ourselves. We had a really great weekend!

Meanwhile our first real school week has passed by and I see that i really have to try my best to focus on school again. Because of the fact that temperature differs from 28 to 35 degrees I haven’t really been into the mood of doing homework. Fortunately we don’t have to go to school very often and we are mainly focussing on visiting the townships to start up our projects.

Tomorrow I will pay my first visit to the African physiotherapist, since my knee isn’t getting any better and hate to still be patient. However I try to participate in most activities, like this weekend we are going to “THE” welcome party at the beach.

A long story for my first blog, but I hope I can keep you up to date a lot more in this way. For now I will mostly enjoy the lovely weather! Lots of love

Foto’s

16 Reacties

  1. Willy:
    16 februari 2017
    Leuk om te lezen wat je die eerste 2 weken hebt gedaan. Veel plezier en succes daar!
  2. Dik Zantingh:
    16 februari 2017
    Leuk! Enjoy!
  3. Ineke:
    16 februari 2017
    Leuk je belevenissen zo te volgen. Beterschap met je knie. Heel veel plezier in Afrika.
  4. Opa en oma zantingh:
    16 februari 2017
    Mooi verhaal hopen nog meer te horen veel succes bij de fysiotherapeut gr opa oma
  5. Theo:
    17 februari 2017
    Mooi verhaal Manon en hopen dat de fysiotherapeut kan helpen .
  6. Marjan de Jonge:
    17 februari 2017
    Mooi verslag en lekker gaan genieten!!!!

    Dikke kus tanti
  7. Heidi Grondman:
    17 februari 2017
    Hoi Manon,
    Wat leuk om je verhaal zo te lezen. Veel plezier!
  8. Henny:
    17 februari 2017
    Wat leuk om te lezen Manon. Hopen dat het met je knie ook wat beter gaat straks. Groetjes Henny
  9. Klara en Louis:
    17 februari 2017
    Wat leuk om te lezen!!! Geniet van de zo'n dit weekend!!!
  10. Ineke:
    17 februari 2017
    Leuk om je zo te volgen. Benieuwd naar het volgende verslag. Hopelijk gaat het snel beter met je knie.
  11. Hennie en Johan:
    17 februari 2017
    Hoi Manon, leuk om je ervaring te lezen. Beterschap met je knie.xxx
  12. Opa en oma rabbinge:
    18 februari 2017
    mooi verslag manon,maak er wat van ,enveel sterkte met je knie bij de fiysiotherapeut doei tot de volgende keer gr.opa en oma
  13. Iwan, Julia Mirthe en Daan:
    24 februari 2017
    Heej Manon, super om zo op de hoogte te blijven van je belevenissen daar. Succes met je projecten en veel plezier samen. Groetjes X
  14. Jacob, Janneke en Fay-Li:
    26 februari 2017
    Hoi Manon,
    Leuk om jouw verhalen zo te kunnen volgen. Horen ook wel van mama en papa zo nu en dan. Kunnen ons goed voorstellen dat je van gedachten veranderde toen je in de townships kwam. Wij hebben dat ook wel op onze reizen meegemaakt. Maar geniet er vooral van en hopelijk gaat het met jouw knie ook steeds beter. Groetjes, Jacob, Janneke en Fay-Li
  15. GrandTour:
    7 maart 2017
    Hey Manon,
    Your first weeks sound incredible! We are excited to follow along your experiences and see which memories you are collecting.
    Grand Tour Office
  16. Nanette:
    8 maart 2017
    Super leuk Manon....mooi he Zuid Afrika ....Lalalalalala Enjoy sweety